«Իմ Թումանյանը» խորագրով ստեղծագործական շարադրությունների համահամալսարանական մրցույթի հաղթողները պարգևատրվեցին

   DSCN8748

 2019թ. մայիսի 31-ին ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղում կայացավ Հայոց լեզվի և գրականության ամբիոնի դոցենտ, բ.գ.թ.Աիդա Սարհատյանի նախաձեռնած՝ «Իմ Թումանյանը» խորագրով ստեղծագործական շարադրությունների համահամալսարանական մրցույթի հաղթողների պարգևատրման արարողությունը:                    

Ներկա էին ԵՊՀ ԻՄ-ի վարչական և պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմի ներկայացուցիչներ, տարբեր մասնագիտությունների ուսանողներ:

Բացման խոսքով հանդես եկավ Հայոց լեզվի և գրականության ամբիոնի դոցենտ, բ.գ.թ., Ա.Սարհատյանը՝ մասնավորապես նշելով. «Թումանյանը բոլոր հայերինն է ու նաև մերը ՝ ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի  դասախոսներինս ու մեր ուսանողներինը, որ Թումանյանական տարին՝ 2019-ը, դիմավորում  ու անցկացնում ենք  անհուն սիրով… մասնաճյուղում փայլուն կերպով կազմակերպված «Թումանյան-150» գիտաժողովին գումարվեց նաև «Իմ Թումանյանը» խորագրով համահամալսարանական մրցույթը, որին արձագանքեցին  մեր շատ ուսանողներ ու ներկայացրին խրախուսանքի արժանի աշխատանքներ, որոնցում նրանք մե՛րթ Թումանյանի հեքիաթների աշխարհում ապրող անհոգ մանուկներ էին, մե՛րթ հասուն, երազկոտ պարմանուհիներ՝ արդեն քաջածանոթ Անուշին ու Սարոյին, անբախտ Մարոյին, սիրո անշեջ հուր երազող դստերը Փարվանա, 12-ամյա  Գիքորին ու մյուս հերոսներին, ողբերգություն ծնող ադաթներին ու բարքերին, հանճարեղ քառյակների խորհուրդներին…»:

Մրցույթին ԵՊՀ ԻՄ-ի առկա և հեռակա ուսուցման համակարգերի տարբեր մասնագիտությունների ուսանողների կողմից ներկայացվել էին մի քանի տասնյակ շարադրություններ, որոնք քննարկվել էին ամբիոնում, և ընտրվել էր 5 լավագույն աշխատանք:   

Տիկին Սարհատյանը, նշելով, որ Ամենայն հայոց բանաստեղծի մասին սիրով լի սրտառուչ, ջերմ խոսք էին գրել  Գոհար ՄխիթարյանըԱրփինե Բեգինյանը («ՀԼԳ» 2-րդ կուրս), Վանուհի ՀարությունյանըԱշխեն Վիրաբյանը («ՏՄՄ» 3-րդ կուրս), հեռակա ուսուցման համակարգի ուսանողուհի Հասմիկ  Գիշյանը և ուրիշներ, ներկայացրեց մի քանի գողտրիկ պատառիկներ այդ աշխատանքներից.

«…Ես մեծացա Թումանյանի հետ՝ կրծքիս սեղմած նախ հեքիաթների՝ տատիկիս նվիրած կապույտ ժողովածուն, արցունքներիցս խոնավացած «Գիքորը»,  «Անուշը», ապա անմահ քառյակները… Իմ սիրելի՛ Թումանյան, ես մեծացա քո՛ երգած կանաչ սարերում, քո՛ աղբյուրի քչքչոցի մեղմ օրորի տակ, քո՛ Լոռվա ձորերի կիրճերի խորությունն զգալով… Ես՝ քո հազարավոր ծոռնուհիներից մեկը, շնորհակալ եմ ինձ պարգևած թախիծով, արցունքով, երազանքով ու սիրով լի  անմոռաց պահերի համար, քո արևոտ ժպիտի և աշխարհին ու մարդկանց արևի պես նայելու իմաստուն խորհրդիդ համար…» (Գոհար Մխիթարյան):

  «…Դու ուղեկցել ես ինձ իմ ապրած բոլոր տարիներին ու օգնել հասկանալու՝ ինչ է կարոտը, վիշտը, մարդու ու մի ողջ ժողովրդի ցավն ու երազանքը, խորունկ, անափ, սերը, սիրած էակին կորցնելը… Քո խոսքի պարզությունը՝ իր նմանը չունեցող, քո սերը ժողովրդիդ հանդեպ՝ ծովածավալ, քո վիշտը՝ անհատակ, քո երգերը՝ հայոց բիբլիական լեռներում ստեղծված հոգևոր գանձեր…» (Վանուհի Հարությունյան):

Ելույթ ունեցավ ԵՊՀ ԻՄ-ի տնօրենի պաշտոնակատար, ֆ.մ.գ.թ., դոցենտ ԱՎՑուցուլյանը՝ ողջունելով Հայոց լեզվի և գրականության ամբիոնի հերթական գեղեցիկ նախաձեռնությունը, ընդգծելով նման միջոցառումների կարևորությունը, նրանց ունեցած մեծ նշանակությունը, շնորհավորելով մրցույթի հաղթողներին և մրցանակային տեղեր գրաված ուսանողներին հանձնելով նվերներ՝ գրքերի տեսքով:

Վերջում ելույթ ունեցավ Հայոց լեզվի և գրականության ամբիոնի վարիչի պաշտոնակատար, բ.գ.թ., դոցենտ Վ. Վ. Ավագյանը՝ իր գոհունակությունը հայտնելով մրցույթի նախաձեռնող տիկին Սարհատյանին և մասնակիցներին՝ ստեղծագործական մեծ ներշնչանքով գրված ջերմ ու անմիջական շարադրությունների համար, շնորհակալություն հայտնելով տնօրենությանը՝ մշտական աջակցության համար և հավաստիացնելով, որ նման միջոցառումներ հաճախակի կկազմակերպվեն ամբիոնի կողմից:  

«Գրական ընթերցումներ» խորագրով բաց դաս «Օտար լեզու և գրականություն» մասնագիտության 3-րդ կուրսում

DSCN8655

2019թ. մայիսի 29-ին ԵՊՀ ԻՄ-ի «Օտար լեզու և գրականություն» մասնագիտության 3-րդ կուրսում՝ «արտասահմանյան գրականություն» դասընթացի շրջանակներում, կայացավ «Գրական ընթերցումներ» խորագրով բաց դաս, որը կազմակերպել էր ԵՊՀ ԻՄ-ի հումանիտար գիտությունների ֆակուլտետի անգլերեն լեզվի և գրականության ամբիոնի ասիստենտ, բ.գ.թ. Քրիստինե Դադյանը

Դաս-միջոցառմանը ներկա էին ԵՊՀ ԻՄ-ի հումանիտար գիտությունների ֆակուլտետի դեկանի պաշտոնակատար, Հայոց լեզվի և գրականության ամբիոնի դոցենտ, բ.գ.թ. Կարինե  Պողոսյանը, նույն ֆակուլտետի փոխդեկան, Հայոց լեզվի և գրականության ամբիոնի դոցենտ, բ.գ.թ. Վահան Աղաբաբյանը, Քրիստինե Դադյանը և ուսանողներ: 

Միջոցառման սկզբունքը հետևյալն էր.  ուսանողները պետք է ընտրեին ընթերցված հատվածներից  իրենց դուր եկածը և նարինջ փոխանցեին այդ հատվածն ընթերցողին: Ով հավաքեր ամենաշատ նարինջը, նա կդառնար հաղթող և կստանար գլխավոր մրցանակը: Բոլորի համար հանելուկ էր, թե ինչու է ընտրությունը կատարվում նարինջներով:

Ուսանողներն ընթերցեցին հատվածներ Հոմերոսի «Ոդիսական» (Լիանա Թումանյան), Ուիլյամ Շեքսպիրի «Համլետ» (Անի), Ֆրիդրիխ Շիլլերի «Դոն Կարլոս» (Մհեր), Վիկտոր Հյուգոյի «Թշվառներ» (Մանե, Լիանա), Ուիլյամ Թեքերեյի «Ունայնության տոնավաճառը» (Սիրանուշ Զաքարյան),  Գուստաֆ Ֆլոբերի «Սալամբո» (Լիլիթ), «Տիկին Բովարի» (Քրիստինե), Անտուան դը Սենտ-էքզյուպերիի «Աղոթք: Փոքրիկ քայլերի արվեստը» (Հրանուշ), Անատոլի Լևանդովսկու «Ժաննա դ’Արկ» (Արևիկ) ստեղծագործություններից: Ուշադրության արժանացան Մարիամ Բաբուռյանի (Բալզակ, «Շագրենի կաշին»), Զինա Եգանյանի (ֆլոբեր, «Տիկին Բովարի»), Իննա Մկրտումյանի (Պո, «Կարմիր մահվան դիմակը») ընտրած հատվածները:

Ոգևորիչ էր Վահան Աղաբաբյանի անակնկալ մասնակցությունը. նա ընթերցեց ժամանակակից գրող Արամ Պաչյանի «Ամաչում եմ» ստեղծագործությունը, իսկ Քրիստինե Դադանը՝ խոստովանական պոեզիայի ներկայացուցիչ  Էնն Սեքսթընի «Սիրեկանիս, որը վերադառնում է իր կնոջ մոտ» բանաստեղծությունը՝ Սամվել Մկրտչյանի թարգմանությամբ:

Եկավ ամենահաճելի պահը՝ ընտրություն նարինջներով, որին մասնակցեցին նաև մեր հյուրերը:

Հաղթեց Անի Ասրյանը, ով ընթերցեց Ու.Շեքսպիրի «Համլետ» ողբերգության «Լինել, թե՞ չլինել…» մենախոսությունը: Մրցանակը նրանն էր՝  Անթընի Բըրջեսի «Լարովի նարինջ» երգիծական հակաուտոպիան՝ XX դարի ամենահռչակավոր գրական ստեղծագործությունը: Հանելուկը լուծված էր: «Անտարես» հրատարկչությունը  այն «Արգելված գրքեր» մատենաշարով հրատարակել է 2018-ին՝ Զավեն Բոյաջյանի թարգմանությամբ: 

Անակնկալները շատ էին. տեսաձայնագրությամբ ուսանողներին ողջունեց ԵՊՀ եվրոպական լեզուների և հաղորդակցության ֆակուլտետի թարգմանության տեսության և պրակտիկայի ամբիոնի վարիչ Ռուզանննա Ղազարյանը: Նա սիրով ուսանողներին նվիրեց իր և իր  մայրիկի՝ Դորա Եսայանի թարգմանած գրքերից: Ուսանողուհի Լիլիթ Հովսեփյանը ստացավ Ալ. Դյումայի «Մարգո թագուհի» վեպը՝ Դորա Եսայանի թարգմանությամբ: Այն մի քանի օր առաջ վերահրատարակել է «Անտարես» հրատարակչությունը: Արևիկ Ալիխանյանը ստացավ ամերիկացի գրող Մարիո Պյուզոյի «Կնքահայրը» վեպը՝ Ռուզաննա Ղազարյանի թարգմանությամբ: Մանե Գաբրիելյանն էլ ստացավ Թրումեն Կապոտեի «Նախաշաճ Թիֆընիի մոտ» վիպակը՝ դարձյալ Ռուզաննա Ղազարյանի թարգմանությամբ. այն վերջերս վերահրատարակել է «Զանգակ» հրատարակչությունը: Ռուզաննա Ղազարյանն ասաց՝ ինքը համոզված է, որ ուսանողները գիտեն գրականության արժեքը, գիտեն, որ առանց գրականության մեր կյանքն անիմաստ է, գրականությունն է, որ մեզ պահում է, որի շնորհիվ մենք ապրում ենք, գոյատևում ենք և հույսներս չենք կորցնում: Նա ուսանողներին մաղթեց հաջողություն և ամենայն բարիք:

Ք.Դադյանը հավելեց, որ Արևիկ Ալիխանյանը ստացավ այդ գիրքը, քանի որ գիտեր՝ «Կնքահայրը» Արևիկի ամենասիրելի ստեղծագործություններից մեկն է: Իսկ Լիլիթ Հովսեփյանն առանձնանում է իր գրական-վելուծական մտքով, նա խնամքով, սիրով ու զգուշությամբ է մոտենում գրական ստեղծագործություններին, իսկ Մանեն քննություններին ամենալավն է պատասխանում. նա առանձնանում է աշխատասիրությամբ, գեղեցիկ և սահուն խոսքով, ընթերցասիրւթյամբ:

Անակնկալ  կար նաև ուսանողուհի  Իննա Մկրտումյանի համար: Նա ստացավ մի տուփ կոնֆետներ՝ գեղեցիկ հատվածի ընտրության,  ռուսերեն վարժ ու սահուն ընթերցելու համար:

Ելույթ ունեցավ Կ.Պողոսյանը՝ արժևորելով միջոցառումը, նշելով, որ այլընտրանքային դասը նոր կողմերից է բացահայտում ուսանողին և հնարավորություն տալիս նրան բազմակողմանի դրսևորվելու: Նա հավելեց, որ ուսանողներն ունեին գրական ճաշակ, և որ նրանցից  շատերն աչքի էին ընկնում ճիշտ և տպավորիչ ընթերցանությամբ:

Ե՛վ ուսանողները, և՛ ներկա հյուրերն արտահայտեցին իրենց տպավորությունները և շնորհակալություն հայտնեցին գեղեցիկ դաս-միջոցառման համար:

Հունիսի 1-ը Երեխաների իրավունքների պաշտպանության միջազգային օրն է

13164_hunisi1_M

 Ամբողջ աշխարհում, ինչպես և Հայաստանում հունիսի 1-ին նշում են Երեխաների միջազգային օրը (International Children’s Day): Այդ տոնը Հայաստանում հայտնի է որպես երեխաների իրավունքների պաշտպանության օր:

Երեխաների միջազգային օրն ամենահին միջազգային տոներից է: Նրա անցկացման մասին որոշումը կայացվել էր 1925 թվականին` Ժնևում, երեխաների բարօրությանը նվիրված Համաշխարհային կոնֆերանսում: Հստակ տվյալներ չկան, թե ինչու է հենց հունիսի 1-ն ընտրվել երեխաների օր:

Ըստ տարբերակներից մեկի` 1925 թվականին Սան Ֆրանցիսկոյում Չինաստանի գլխավոր հյուպատոսը հավաքել է մի խումբ չինացի որբ երեխաների և նրանց համար Դուան ու Ցզե տոնակատարություն է կազմակերպել (վիշապ-նավակների փառատոն), որի ամսաթիվը հենց հունիսի 1-ն է եղել: Երջանիկ պատահականությամբ օրը համընկել է նաև Ժնևում «մանկական» կոնֆերանսի անցկացման հետ:

1949 թվականին` Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո, Փարիզում տեղի է ունեցել կանանց կոնգրես, որտեղ երդվել են, որպես երեխաների երջանկության երաշխիք, հանուն խաղաղության անդադար պայքարել: Մեկ տարի անց` 1950 թվականին հունիսի 1-ին, անցկացվել է Երեխաների պաշտպանության առաջին միջազգային օրը, որից հետո տոնը նշվում է ամեն տարի:

1925թ. Շվեյցարիայում տեղի ունեցավ Երեխաների բարեկեցության համաշխարհային կոնֆերանսը, որտեղ հունիսի 1-ն ազդարարվեց որպես Երեխաների պաշտպանության միջազգային օր: Երեխաների իրավունքների պաշտպանությանը վերաբերող բազմաթիվ միջազգային փաստաթղթեր են ստորագրվել, որոնց թվում են 1959թ. ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի կողմից ընդունված Երեխայի իրավունքների հռչակագիրը և 1989թ. Երեխաների իրավունքների մասին կոնվենցիան, որով, ըստ էության, երեխաները համարվեցին խոցելի հատուկ խումբ:

Հայաստանը Երեխաների իրավունքների մասին կոնվենցիան վավերացրել է 1992թ., որից հետո 1996թ. ընդունվել է «Երեխայի իրավունքների մասին» ՀՀ օրենքը: Հունիսի 1-ին ՀՀ մարզերում և մայրաքաղաքում բազմաթիվ միջոցառումներ են կազմակերպվում:

Սիրով շնորոհավորում ենք աշխարհի բոլոր երեխաներին այս պայծառ ու լուսավոր տոնի առթիվ՝ մաղթելով անսպառ խինդ ու բերկրանք, անհոգ ու երջանիկ մանկություն:

 

«Սերը ուժ է, որովհետև բազմապատկում է այն լավագույնը, որը կա մեր ներսում և, որը մենք ենք. սա մարդկությանը թույլ չի տալիս ընկղմվել կույր եսասիրության մեջ». Ալբերտ Էյնշտեյն

        Ալբերտ Էյնշտեյն

Սիրով ձեզ ենք ներկայացնում Ալբերտ Էյնշտեյնի (Այնշտայնի) նամակը դստերը. 

«Երբ ես առաջարկեցի Հարաբերականության տեսությունը, շատ քչերն ինձ հասկացան, և այն, ինչ ես հիմա ասելու եմ քեզ մարդկությանը փոխանցելու համար` նույնպես բախվելու է աշխարհի թյուըմբռնման և նախապաշարմունքների հետ: Ես քեզ խնդրում եմ այս նամակը պահել այնքան, որքան անհրաժեշտ է` տարիներ, տասնամյակներ, քանի դեռ հասարակությունը չի զարգացել բավարար չափով, որպեսզի ընդունի իմ` ստորև բացատրածը:

Գոյություն ունի շատ հզոր Ուժ, որի պաշտոնական բացատրությունը առ այսօր գիտությունը չի տվել: Այդ Ուժն ինքն իր ներսում է և ուղղորդում է Տիեզերքում գործող մնացած մյուս երևույթները:

Այդ Համընդհանուր Ուժը ՍԵՐՆ է:

Երբ գիտնականները փնտրում են Տիեզերքի միասնական տեսությունը, նրանք մոռանում են ամենահզոր անտեսանելի ուժի մասին. Սերը Լույս է, որը լուսավորում է նրանց, ովքեր տալիս և ստանում են այն: Սերը ձգողություն է, որովհետև այն որոշ մարդկանց ստիպում է գրավել մյուսներին:

Սերը ուժ է, որովհետև բազմապատկում է այն լավագույնը, որը կա մեր ներսում և, որը մենք ենք. սա մարդկությանը թույլ չի տալիս ընկղմվել կույր եսասիրության մեջ: Մենք, հանուն Սիրո, ապրում ենք ու մեռնում: Սերը Աստված է, և Աստված Սեր է: Այս ուժը բացահայտում է ամեն ինչ և կյանքին իմաստ է տալիս: Իսկ փոփոխությունը, որը մենք չափազանց երկար ժամանակ անտեսում ենք, հնարավոր է` այն պատճառով է, որ մենք վախենում ենք Սիրուց:

Ես սերը հասկանալու համար պարզ փոփոխություն եմ կատարել իմ ամենահայտնի հավասարման մեջ: Եթե Е = mc-ի փոխարեն մենք ընդունենք, որ աշխարհին բուժող էներգիան հնարավոր է ստանալ սիրո միջոցով բազմապատկած լույսի արագության քառակուսի, մենք կգանք եզրահանգման, որ սերը համարվում է ամենահզոր Ուժը, որովհետև այն սահմաններ չունի:

Մենք միայն Սիրո միջոցով կարող ենք կյանքի մեջ իմաստ գտնել, պահպանել աշխարհը, ամեն մի գիտակից կամ զգացող արարածի և օգնել, որ մեր քաղաքակրթությունն ապրի: Հնարավոր է, որ մենք դեռևս պատրաստ չենք «սիրո ռումբ»-ի նման հզոր սարք ունենալու, որն ամբողջովին կվերացնի ատելությունը, եսասիրությունը և ագահությունը, այն ամենը, ինչը քայքայում է մեր մոլորակը: Այնուամենայնիվ, յուրաքանչյուր անհատ իր ներսում ունի թեև փոքր, բայց սիրո, էներգիայի հզոր գեներատոր, որը սպասում է, որպեսզի արձակեն իրեն:
Սիրելի Lieserl, երբ մենք սովորում ենք տալ և ստանալ տիեզերքի այդ էներգիան, հաստատում ենք, որ սերը նվաճում է և, որ այն ի զորու է հաղթահարել ամեն ինչ, քանզի սերը կյանքի բուն էությունն է:

Ես խորապես ցավում եմ, որ չեմ կարողանում արտահայտել այն, ինչն իմ սրտում է և, ինչը քեզ համար կամացուկ բաբախում է ամբողջ կյանքում: Միգուցե չափազանց ուշ է ներողության համար, բայց ժամանակը հարաբերական է:
Ես պարտավոր եմ ասել, որ սիրում եմ քեզ և, որ քո շնորհիվ ես ունեմ վերջնական պատասխան:

Քո հայր` Ալբերտ Էյնշտեյն»:        

 

Տեղի կունենա «Որակավորումների արժանահավատ շնորհում» թեմայով համաժողով

unnamed

 Մասնագիտական կրթության որակի ապահովման ազգային կենտրոնի 10-ամյակի միջոցառումները շարունակվում են։
 
Հունիսի 14-ին Հայ-ռուսական համալսարանում տեղի կունենա ուսանողների և դասախոսների համաժողով  «Որակավորումների արժանահավատ շնորհում» թեմայով։

 Նպատակն է քննարկման առարկա դարձնել արժանահավատ  որակավորումների շնորհումը և այդ համատեքստում ուսանողի հաջողության պլանավորումը,  շեշտադրել դասախոսի դերը արդյունավետ ուսուցման կազմակերպման գործում, խրախուսել իրենց աշխատանքը հետազոտող դասախոսներին և նպաստել հաջողված փորձի տարածմանը։ 

Աշխատաժողովի ընթացքում կքննարկում կծավալվի «Որակավորումների արժանահավատ շնորհում․ ուսանողի առաջընթացի պլանավորում», «Ո՞րն է ուսուցման մոտիվացիան» թեմաներով, կներկայացվի դասախոսի աշխատանքում որակի շարունակական բարելավման և ուսումնական գործընթացներում ուսանողների ներգրավման հայաստանյան առաջավոր փորձը։ 

Աշխատաժողովը բաց է մասնակցության համար։ Այն կհետաքրքրի դասախոսներին, որակի ապահովման մասնագետներին, կարիերայի կենտրոնների աշխատակիցներին, կրթության կառավարիչներին,  ուսանողներին։ 

Որպես մասնակից գրանցվելու համար անցեք հղմամբ՝
http://bit.ly/2HmPhMU :

Աղբյուրը՝ http://www.anqa.am