2019թ. հունվարի 21-ին հարցազրույց ունեցանք ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի՝ 2007թ. շրջանավարտ, ԵՊՀ ԻՄ-ի հումանիտար գիտությունների ֆակուլտետի փոխդեկան, Հայոց լեզվի և գրականության ամբիոնի դոցենտ, բ.գ.թ. Վահան Արշակի Աղաբաբյանի հետ:
– Խնդրում եմ՝ նշեք Ձեր ծննդյան թիվը և վայրը:
– Ծնվել եմ 1982 թվականի դեկտեմբերի 8-ին Տավուշ աշխարհի հրաշալի անկյուններից մեկում՝ Կողբ գյուղում:
– Պատմեք, խնդրում եմ, Ձեր ընտանիքի (ծնողների, կնոջ, զավակների) մասին:
– Ավանդապաշտ ու արժանավոր հայ գյուղացու ընտանիքի զավակ եմ: Ծնողներս հիմնականում զբաղվում են գյուղատնտեսությամբ: 2009 թվականին ամուսնացել եմ: Կինս՝ Հասմիկը, Ջավախքից է՝ արմատներով Վահան Տերյանի տոհմից: Միասին սովորել ենք ԵՊՀ հայ բանասիրության ֆակուլտետի մագիստրատուրայում: 2010 թվականին ծնվել է որդիս՝ Նարեկը:
– Փոքր հասակում ի՞նչ եք երազել դառնալ:
– Շատ երազանքներ եմ ունեցել: Երբեմն ցանկանում էի դառնալ զինվորական, երբեմն՝ բժիշկ: Հետագայում այդ երկու մասնագիտությամբ էլ սովորեցի, բայց հասկացա, որ իմը գրքերի աշխարհն է:
– Ի՞նչ կրթություն եք ստացել:
– Դպրոցն ավարտելուց հետո երկար ժամանակ չէի կարողանում ընտրել, թե ինչ մասնագիտությամբ սովորեմ: Տարբեր կրթական հաստատություններում կիսատ-պռատ սովորելուց հետո 2003 թվականին գտա իմ «մեծ» սերը: Ընդունվեցի ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի հումանիտար գիտությունների ֆակուլտետի «Հայոց լեզու և գրականություն» մասնագիտության բակալավրիատը, 2009-ին՝ նույն մասնագիտության մագիստրատուրան: 2010-13 թթ. սովորել եմ ՀՀ ԳԱԱ Մանուկ Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտի ասպիրանտուրայում: 2013թ. պաշտպանել եմ գիտական ատենախոսություն «Սերո Խանզադյանի պատմվածքներն ու վիպակները» թեմայով՝ ստանալով բանասիրական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան: 2017թ. ԲՈՀ-ի կողմից ստացել եմ դոցենտի գիտական կոչում:
– Ի՞նչ դեր է խաղացել ԵՊՀ ԻՄ–ում ստացած կրթությունը Ձեր կյանքում:
– Իմ երիտասարդ կյանքի գրեթե կեսը կապված է մասնաճյուղի հետ: Այնտեղ ես ավելի շատ ժամանակ եմ անցկացնում, քան տանը: Ունեցել եմ հրաշալի դասախոսներ, որոնց հետ պատիվ ունեմ այսօր աշխատելու: Հիշում եմ նրանց յուրաքանչյուր դասը՝ փորձելով «գողանալ» ամենից հաջողված մեթոդները: Հետագա տարիներին՝ այլ բուհերում սովորելու ընթացքում, երբեք չեմ դժվարացել, քանի որ ունեցել եմ բակալավրական հիանալի կրթություն:
– Ի՞նչ աշխատանքային փորձ ունեք:
– Աշխատել եմ տարբեր օղակներում: Եղել եմ ԵՊՀ ԻՄ-ի կրթության որակի ապահովման և գնահատման բաժնի ավագ մասնագետ, Շրջանավարտների և կարիերայի կենտրոնի ղեկավար, Մասնագիտական կողմնորոշման և պրակտիկայի կազմակերպման բաժնի վարիչ, դեկանի տեղակալ: Բայց ամենակարևորը դասախոսական աշխատանքն է: Այսօրվա երիտասարդները շատ խելացի են, շատ զարգացած, և ինձ համար հաճելի ու պատասխանատու է յուրաքանչյուր դասաժամը: Հիմնականում դասավանդում եմ «Արդի հայ գրականություն» և «Հայ գրականության պատմություն»:
– Ո՞րն է Ձեր ամենասիրելի գիրքը:
– Գիրքը իմ կյանքի անբաժան ուղեկիցն է: Շատ գրքեր, ավելի ճիշտ, շատ սիրելի հեղինակներ ունեմ: Սիրում եմ Հ.Թումանյան, Վ.Տերյան, Ե.Չարենց, Հր. Մաթևոսյան: Ընդհանրապես բոլոր գրքերն էլ հաճույքով եմ կարդում: Յուրաքանչյուրը մի նոր աշխարհ է, նոր կյանք ու փիլիսոփայություն:
– Ո՞րն է Ձեր կարդացած վերջին գիրքը:
– Մ.Սահակաշվիլիի «Ուժերի զարթոնք» գիրքը:
– Ի՞նչ երաժշտություն եք նախընտրում, և ո՞րն է Ձեր սիրած երգը:
– Տրամադրությունից կախված՝ լսում եմ տարբեր ոճերի երաժշտություն: Սիրում եմ հեղինակային, ժողովրդական, ազգագրական երգեր: Ամենասիրելի երգը Վ.Տերյանի խոսքերի հիման վրա գրված «Իմ խաղաղ երեկոն է հիմա» երգն է:
– Ո՞րն է Ձեր սիրած ֆիլմը:
– «Մենք ենք, մեր սարերը»:
– Ունե՞ք նախընտրելի մարզաձև:
– Երկար տարիներ հաջողությամբ զբաղվել եմ ֆուտբոլով: Հիմա էլ եմ մեկ-մեկ խաղում, բայց արդեն «վետերանների» թիմում:
– Ո՞րն է Ձեր սիրած վայրը Հայաստանում և արտերկրում:
– Իմ ծննդավայրը: Այնտեղ ամեն ինչ այնքան գեղեցիկ է, որ երբեմն զարմանում ես Աստծո արարչագործության վրա: Արտերկրում հիմնականում սիրում եմ հանգստանալ Գանձայում՝ Փարվանայի ափին: Աշխարհում երևի չկա այլ վայր, որտեղ երկիրն ու երկինքն այնքան մոտ լինեն իրար, թվում է՝ երկնքում ես:
– Ո՞ր հատկանիշներն եք գնահատում մարդկանց մեջ:
– Կզարմանաք, բայց մարդու մեջ գնահատում եմ հենց Մարդ լինելու հատկանիշը: Շատ եմ հարգում խոսքի և գործի մարդկանց:
– Ունե՞ք նախընտրած ասույթ կամ կարգախոս, որով առաջնորդվում եք:
– Առաջնորդվում եմ պարզ, հասարակ կենցաղավարությամբ: Ես գործի մարդ եմ: Ծնողներիցս ժառանգել եմ աշխատասիրություն: Սիրում եմ աշխատել… շատ աշխատել: Երևի հենց դա է կյանքի իմ կարգախոսը: Իսկ կարգախոսներ, որպես այդպիսիք, չունեմ:
– Ի՞նչ երբեք չեք անի:
– Երևի երբեք օդապարիկով չեմ թռչի:
– Ինչի՞ց եք վախենում:
– Բարձրությունից:
– Ինչի՞ համար եք ափսոսում:
– Ափսոսում եմ, որ մեր ժամանակը սահմանափակ է, իսկ համաշխարհային գրականությունը՝ անսահմանափակ:
– Ի՞նչն է օգնում Ձեզ որոշում կայացնել դժվարին իրավիճակներում:
– Խղճի ձայնը: Եթե որոշում կայացնելուց հետո քո ներքին դատավորը բավարարված է, ուրեմն՝ կայացրածդ որոշումը ճիշտ էր:
– Ի՞նչն եք համարում Ձեր կյանքի ամենամեծ ձեռքբերումը:
– Որդուս ծնունդը:
– Ո՞րն է հաջողության հասնելու Ձեր բանաձևը:
– Աշխատասիրությունը, դժվարին իրավիճակներում չհանձնվելու կարողությունը: Երբեմն թվում է, թե տարբերակներ չկան, բայց, որպես կանոն, լավագույն տարբերակները այդ ժամանակ են ծնվում:
– Ո՞րն է Ձեր ստացած ամենաթանկ խորհուրդը:
– Յուրաքանչյուրս էլ շատ խորհուրդներ ենք ստանում: Դժվար է պատկերացնել՝ խորհրդատուն ինչ խորհուրդ կտար, եթե հայտնված լիներ հենց նույն իրավիճակում, որում դուք եք:
– Ո՞րն է այն հիմնական խորհուրդ–պատգամը, որ Դուք կտաք երիտասարդներին (մասնավորապես՝ ԵՊՀ ԻՄ-ի ուսանողներին):
– Իսկ ահա մեր ուսանողներին խորհուրդ կտամ օգտագործել յուրաքանչյուր պահը: Անընդհատ սովորել: Այսօր աշխարհն անասելի արագ է զարգանում: Միայն դիպլոմի առկայությունը դեռևս բավարար պայման չէ հաջողակ կյանք ունենալու համար: Պետք է ավելի շատ փորձեն զարգացնել գործնական հմտությունները և բավարարեն աշխատաշուկայի պահանջներին:
– Շատ շնորհակալ եմ հետաքրքիր հարցազրույցի համար:
Հարցազրույցը վարեց ԵՊՀ ԻՄ–ի հասարակայնության հետ
կապերի և մամուլի պատասխանատու Հասմիկ Վանյանը:
